We zijn zo gewend om te denken in “wat als het misgaat?” dat we zelden de andere kant overwegen. Wat als het wél lukt? Wat als alles wél goed komt?

Wat als je idee niet belachelijk is, maar briljant? Wat als je fout niet fataal is, maar leerzaam? Wat als je stappen niet te klein zijn, maar precies goed?

Onze hersenen zijn gemaakt om gevaar te vermijden, dus angst is logisch. Twijfel is normaal. Maar te veel denken in risico’s kan verlammend werken. Terwijl hoop – echte, nuchtere hoop – je juist in beweging zet. Het opent mogelijkheden. Het maakt ruimte voor groei.

Stel je eens voor dat je plannen slagen. Dat je groeit, leert, faalt, opstaat en uiteindelijk precies daar uitkomt waar je moet zijn. Misschien niet volgens plan, maar precies op tijd.

Het is geen naïef denken. Het is vertrouwen opbouwen. Niet in de uitkomst – maar in jezelf.

Dus de volgende keer dat je jezelf afvraagt: “Wat als het fout gaat?” – stel dan ook de vraag:
“Maar wat als het goed gaat?”